Yasin suresi, bazı hadislerde “Kur'ân’ın kalbi”[1] olarak belirtilmiş. Çoğunluk olan görüşe göre, bu sure içerisinde temel imani ve itikadi meselelere değinilmiş, önemli dünya hayatı, kıyamet ve ahiret hayatı olayları açıklanmış olduğundan bu şekilde belirtilmiştir. Yalnız bir durum daha var ki, kalp duyguların hissedildiği yerdir. Yani sevinmek, üzülmek, kızmak, korkmak, acımak, teessüf etmek vs. gibi manevi hissiyatlar kalpten ortaya çıkıyor. Bu nedenle de insanın asıl his ve maksadını tam bilmek için diline ve beynine değil, insanın kalbine bakmak gerekiyor. İşte bu nedenle, “Kur'ân’ın kalbi” tabiri güzel ve büyük olduğunu düşündüğüm bir hikmeti daha ortaya çıkartıyor.
Biz insanlar elbette ki, Allah Teâlâ’nın bir ayeti indirirken hangi hikmet üzere indirdiğini tam olarak bilemeyiz. Sadece bize çağrıştırdığı bazı hissiyatlar neticesiyle yorum getiriyoruz. Elbette ki, yukarıda saydığım hissiyatlar insanlar içindir. Ama Allah (c.c.) için bahsedeceksek ancak O’nun isim ve sıfatlarından bahsedebiliriz. Yani Allah’ın (c.c.) bir ayeti indirirken hangi hissiyatla değil, hangi ismi üzere indirdiğine bakabiliriz.
Aslında tek veya dar bir çerçeveden baktığımız için, çoğunlukla da hata ediyoruz. Yani bizler bazı ve özellikle kâfirlere ait ayetlerde sadece "el-Hafid", "el-Kahhar" gibi azabı çağrıştıran isimlerini düşünürken, bazı ve özellikle müminlere ait ayetlerde de sadece "er-Rahman", "et-Tevvap" gibi rahmeti çağrıştıran isimlerini düşünüyoruz. Ama düşünmüyoruz ki, Allah (c.c.) bir ayeti indirirken tüm isimleri ile beraber söylüyor ve her ayette Allah’ın (c.c.) tüm isminin tecellisi bulunuyor. Ve aksi gibi, Allah'ın (c.c.) azabı çağrıştıran isimleri az; merhameti, iyiliği ve güzelliği çağrıştıran isimleri daha çok olmasına rağmen, genel itibariyle Allah’ın (c.c.) azap isimleri nazarımızda daha öne geçiyor. İşte bu tek bakış açısı sebebiyle de, aynen “Nefsini Kusurlu Görmek” yazısında belirttiğim gibi, kendimizi azaba ya da nimet eksikliğine müstehab görmeye başladığımız için, başkalarına da vacipmiş gibi görüp bir kardeşimiz hakkında suizanda bulunuyoruz.
Elbette ki; her bir ayette Allah’ın (c.c.) farklı bir veya birkaç ismi daha ön plana çıkıyor. Ama yine de Allah’ın (c.c.) tüm isimleri o ayet üzerinde bulunuyor. İşte ayetlerde Allah’ın (c.c.) tüm isimlerini nasıl bulabiliriz ve Kur'ân’ın geneli itibari ile hangi isim ön plana çıkıyor diye bakmak istediğimizde Kur'ân’ın kalbine, yani Yasin Suresi'ne bakmak gerekiyor. Bu sureye ilk bakışımızda göreceğimiz ise apaçık olan "er-Rahman" İsm-i Şerif’idir. Ve sure içerisindeki tüm ayetlerde "er-Rahman" isminin tecellisi ve bambaşka manalarını gösteren türlü türlü ayineleri bulunmaktadır. İşte bu nedenle, yine “Nefsini Kusurlu Görmek” yazısında belirttiğim gibi, “hasta ve ölülerinize Yasin Suresi okuyun”[2] hadisinin bir hikmeti, ölümü hatırına getiren hastaların ve kabirde ahiretini korku ile bekleyen ölmüşlerin, hadsiz tesellilere ihtiyaçları olmasıdır. Nasıl ki gözü kapananın kulağı hassaslaşıyor, kulağı kapananın burnu hassaslaşıyor. O halde demek ki; gözü, kulağı, burnu, tadı, hissi dünyaya kapanmış olan bu tür insanın da ancak ruhu ve aklı hassaslaşır. Bu nedenle bizler tüm hayatın kargaşaları arasında ayetlerin manalarını tam anlayamasak da, onlar bizden daha açık şekilde anlayıp o tesellileri alabiliyorlar.
İşte bu teselliler ve ayetlerdeki başka hikmetler, Müslümanlar arası kardeşliğin de önemini ve gerekliliğini ortaya çıkardığı ve önceki yazılarımda bahsettiklerimi bir nevi ispat ettikleri için, Yasin Suresi'nin her bir ayeti hakkında tek tek yazılar yazacağım. Dediğim gibi, ben bunu tefsir olarak değil de, yazılı tefekkür olarak görüyorum. Eğer tefekkürde hatalarım varsa Rabbim affedip, kazandığım tek sevap hürmetine; eğer isabet etmişsem, kazandığım iki sevap hürmetine yazıp durduğum ve çok arzu ettiğim kardeşliği biran evvel sağlasın inşallah (Amin). Zaten kendimde tevessül edecek başka bir şey göremiyorum.
- Her şeyin bir kalbi vardır. Kur’ân’ın kalbi de Yâsin’dir. (Tirmizî, Fedâilu’l-Kur’an, 7)
- Yasin, Kur'ân'ın kalbidir... Yâsin'i ölülerinizin üzerine okuyunuz. (Müsned, V/26)
